Σάββατο 26 Μαρτίου 2011

Φράσεις που συνηθίσαμε να τις λέμε...έτσι.





   Πάει σαν το στραβό στον Άδη
Σε αυτόν για τον οποίο λένε τη φράση αυτή, αποδίδουν μια αδιαφορία, μια μοιρολατρεία, μια έλλειψη αντίστασης στα δυσάρεστα γεγονότα. 
 Στο μεσαίωνα, στα μάτια των νεκρών έβαζαν μια μαύρη ταινία έτσι, που ο πεθαμένος να μην μπορεί, σύμφωνα με τις προλήψεις εκείνου του καιρού, να ξαναγυρίσει στη γη σαν βρυκόλακας. Ενώ παραδεχόταν, οι απλοϊκοί φυσικά, ότι τα ανθρώπινα μέλη πάθαιναν φθορές στο τάφο, πίστευαν πως μόνο τα μάτια μένουν ανέπαφα. Στους μεγάλους λοιπόν εγκληματίες, έμπηγε ο δήμιος στα μάτια τους δύο καμμένα καρφιά.   
Αντίθετα δεν έβαζαν ούτε τη μαύρη ταινία στους αδικοσκοτωμένους, για να μπορέσουν να γυρίσουν και να πάρουν εκδίκηση.      

Πήδησαν πολλά παλούκια      
 Οι Ρωμαίοι διασκέδαζαν με τα πιο απάνθρωπα θεάματα.  
Ένα από τα πιο συγκλονιστικά, που είχε εμπνευστεί ο Νέρωνας, ήταν το πήδημα των λόγχων. Κάρφωναν, δηλαδή τη λόγχη ανάποδα στη γη, με τη λεπίδα της προς
τα πάνω και οι λογχισταί ήταν υποχρεωμένοι να τις πηδούν, χωρίς να τις αγγίζουν.  
  Εκείνος που είχε την ατυχία να την παρασύρει με το πήδημα του, τον έπιαναν οι παρατηρηταί και τον κάρφωναν ζωντανό πάνω στη λόγχη. Το φριχτό αυτό θέαμα μεταφέρθηκε αργότερα στο Βυζάντιο.  
 Με τον καιρό, όμως το πήδημα των λόγχων κατάντησε να γίνει τυχερό παιχνίδι και ο λαός του Βυζαντίου έβαζε μεγάλα στοιχήματα για τους νικητές. Το παιχνίδι αυτό, που το ονόμαζαν πάλους, έβγαλε διάσημους αθλητές, όπως τον Αμάραντο, το Λαγόνη και το Φρύλιχο. και οι τρεις αυτοί έγιαν ξακουστού στη βασιλεύουσα, επειδή πηδούσαν χρόνια ολόκληρα τους πάλους χωρίς να τους συμβεί ποτέ κανενα ατύχημα.  

 Παρόλα αυτά όμως κι οι τρεις σκοτώθηκαν στο τέλος, σε αγώνες που έγιναn μπροστά στον αυτοκράτορα Κωνσταντίνο το Μονομάχο. Από το δραματικό αυτό αγώνισμα, έμεινε ως τα χρόνια μας η φράση "Πήδησαν πολλά παλούκια", που τη λέμε για ανθρώπους αμφίβολης ηθικής.  

Παρασκευή 25 Μαρτίου 2011

H Aμυγδαλιά και ο Βοριάς...





Σύμφωνα με έναν μύθο, η Αμυγδαλιά ήταν ένα πανέμορφο κορίτσι που η μαμά της φοβόταν τις κρύες μέρες του χειμώνα να την αφήσει να βγει έξω για να μην κρυώσει.


Γι’ αυτό την κλείδωνε στο δωμάτιό της.
Μια μέρα όμως ο Βοριάς είχε περάσει έξω από το παράθυρό της και την ερωτεύτηκε. Πώς όμως αυτή θα ερωτεύονταν το Βοριά;
Γι’ αυτό ο Βοριάς παρουσιάστηκε στην Αμυγδαλιά ως ένας όμορφος άντρας και της ζήτησε να παντρευτούν.
Εκείνη μόλις τον αντίκρισε τον ερωτεύτηκε, και μια μέρα που έλειπε η μαμά της από το παλάτι βγήκε έξω και αγκάλιασε το Βοριά.
Απ’ το κρύο του όμως ξεψύχησε.
Αυτός ο μύθος συμβολίζει την αγνότητα της ψυχής της Αμυγδαλιάς και την αγάπη του Βοριά γι’ αυτήν.

Τετάρτη 23 Μαρτίου 2011

Eλιζαμπεθ Τέιλορ ένα αστέρι έσβησε

Ελίζαμπεθ Τέιλορ


Ένας από τους τελευταίους μεγάλους θρύλους του Χόλιγουντ
πέθανε σήμερα σε ηλικία 79 ετών προδομένη απο την καρδιά της.
Η Ζωή της ηταν πολυτάραχη,παντρεύτηκε οκτώ φορές.. και είχε τέσσερα παιδιά.
Εζησε έναν θυελλώδη έρωτα με τον επίσης ηθοποιό Ρίτσαρντ Μπάρτον τον οποίο και παντρεύτηκε δυο φορές..
Γύρισε αμέτρητες ταινίες αυτή όμως που την καθιέρωσε ήταν ο ρόλος της Κλεοπάτρας....
Κέρδισε δυο οσκαρ και προτάθηκε άλλες πέντε φορές..
Εχει χαρακτηριστεί σαν την μεγαλύτερη ηθοποιό όλων των εποχών..
Χαρακτηριστική είναι η ατάκα της που θα μείνει πλέον στην ιστορία όπου φέρεται να είπε...
-"Μητέρα πάρτο απόφαση η κόρη σου είναι ενα ..τσουλί..."